اينكه چقدر راهه تا اون بالا بالاها همش دست خودمونه

اگه خودمون بخوايم اين راه مي تونه به اندازه از خونه تا بقالي سر محلمون باشه

شايد هم به اندازه يه ابسيلون

همش بستگي به خودمون داره

موفق باشي وبلاگ نويس محترم.

خدا بر شانه هاي كوچك انسان دست گذاشت و گفت : « يادت مي آيد تو را با دو بال و دو پا آفريده بودم ؟ زمين و آسمان هردو براي تو بود. اما تو آسمان را نديدي؛‌راستي عزيزم بال هايت را كجا جا گذاشتي؟» انسان دست بر شانه هايش گذاست و جاي خالي چيزي را احساس كرد آن وقت رو به خدا كرد و گريست.

گرچه منزل بس خطرناك است و مقصد بس بعيد

هيچ راهي نيست كان را نيست پايان غم مخور