سلام...
قلم نبايد بي درد بماند. البته خيليها هستند كه مي گويند ما هنرمنديم و دائما از گل و بلبل مي نويسند و از افتادن سوسك از بلندي گريه مي كنند و با اسبها درد دل مي كنند و شبها هم در آغوش سگهايشان مي خوابند.... اما دريغ از درد انسانيت!
